?¿

Cantas preguntas e que tan poucas respostas.

Ser fiel a un mesmo.

Ás veces é complicado cando se nubla o que queres e o que eres. Cando aparecen crises e se acumulan as motas de pó. Cando non aparece a escoba para limpar a mente e deixala pensar .
Pero eso é o dificil de ser un mesmo, aínda cando máis complicado é...máis se consegue.

Da igual que aparezan voces e fantasmas do pasado, que os nosos obxetivos e desexos se distorsionen. Moitas veces iso é o que ten que pasar para que vexamos o que temos que ver e non o que queremos ver.
Outras moitas cambiamos a nosa vida sen querer, e acaba sendo acertado.

Come on

Esas personas que che animan a facer o que deseas, que sabes que che están respaldando para aplaudir si o fas ben e para darche a man si fracasas.
Por esa xente eu son que son.

cumplindo

Oxe é un dia para facer balanza. Eu. Mañán dou un minipasiño cara a outra década.
Un día non cambia nada, nin dous.Pero 365, sí que cambian.
Non sei si son a mellor filla, a mellor irmá, a mellor amiga....  só sei que son así.
Que moitas veces me equivoco e pido perdón, outras moitas non me equivoco e pídoas igual.Claro que tamén pasa que me equivoco e no o pido.
Sexa como sexa, creo que eston vivindo como quero...sendo fiel ao que penso e ao que sinto.
Deixándome levar por impulsos , ás veces erróneos.
Arrepentirse? Non. Nietzsche dicía que un era feliz si contestaba que sí a resposta do pequeno demo, pois ben , eu  non sería máis feliz ca se viñese ese demo e mo propuxese a min. Iso quer dicir que algo estón facendo ben.
Polo de agora non quero felicitacións, nin regalos.
Só quero que todo siga igual, as veces máis ben ca outras. Con situacións caóticas e sin plans no lombo.
Coa xente que decidiu quedar e sin a xente que decidiu marchar.

Todo perfeuto.

Un día vai todo ben, por casualidade. Ou mellor....daste conta de que todo vai ben, que sempre foi ben.

No existe a xente corda.

Tampouco existe un don nadie . E moito menos un don todo.

Retornar non é voltar.

Agora é cando sí que aplaudo a teoría do eterno retorno do mesmo do que falaba Friedrich Nietzsche.

Pois si, eu diríalle que si a ese pequeno demo.

O peso máis grande, sería para min, a máis grande das sortes.